Wat zeg je?

Het is al weer zaterdag.... wat we alle dagen zien en beleven is te veel om te bloggen... de reacties op de blog zijn echt super leuk! Tijdens de maaltijden lezen we die voor en dan genieten we alle drie van de lieve en leuke reacties!!
Ook bespreken we de voortgang van dit project. Want er zitten nog al wat haken en ogen aan dit project. Hoe gaan we het een vervolg geven, wat komt er terecht van het onderhoud, hoe doen we het met de batterijen.....
Wat ik me niet gerealiseerd had is dat mensen hier geen idee hebben wat we komen doen. Dat wil zeggen, ze komen met alle problemen die ze met hun oren hebben. Ook problemen waar een gehoorapparaat geen oplossing voor biedt. En het is lastig uitleggen wat we voor de mensen wel en niet kunnen betekenen. (De taal is een enorme barrière. We hebben 2 tolken, maar 1 van onze tolken doet het niet geheel naar onze wens, en dan druk ik me nog voorzichtig uit. We hebben geen keus dan geduldig blijven en tot 10 tellen, en dat meerdere keren per dag)
Bij de mensen die komen wordt er gratis in hun oren gekeken en als ze slechthorend zijn en er zijn geen zichtbaar andere problemen wordt hun gehoor gratis getest.
Heel veel mensen hebben nog nooit een gehoorapparaat gezien. Ze hebben soms ook schrik van de apparatuur die we hebben staan en ze zijn soms ook bang voor het onbekende. En dan is het best lastig dat we ze niet 1 2 3 gerust kunnen stellen. Sommige mensen zijn heel erg teleurgesteld dat we ze niet kunnen helpen, en dat raakt ons! Ze hebben het verwachtingspatroon dat, na een bezoek aan ons, hun probleem opgelost is. En dat is is helaas niet altijd zo. Maar er zijn gelukkig mensen die we wel kunnen helpen!
Zo zagen we afgelopen week een meisje met ernstig gehoorverlies. Ze praatte niet, keek ons niet aan en sprak niet. Ze is getest en Vandaag kwam ze terug om een gehoorapparaat aangemeten te krijgen. Carine plaatste haar apparaat en toen zag je haar veranderen. Het meisje was enorm verbaasd toen Carine ‘hello’ zei. Je zag dat ze het hoorde! Ze kreeg een smile op haar gezicht en ze begon te praten!!! Heel voorzichtig! Want ze hoorde haar eigen stem nu ook anders! De blik in haar ogen was zo hartverwarmend! Ze was zo blij!!! En zo dankbaar!! Daar schieten de tranen je van in de ogen. Bij de man die na haar aan de beurt was gebeurde hetzelfde. We hadden hem van de week niet horen praten, laat staan zien lachen. Wat er op het moment gebeurd dat mensen een apparaat in hun oren krijgen is onbeschrijflijk mooi om te zien!!! Ook hij kreeg een big smile op zijn gezicht en hij ging praten. Die momenten zijn zo fantastisch!!!
We hebben afgelopen week 70 mensen op het spreekuur gehad en daarvan hebben ongeveer 25 mensen een gehoorapparaat aangemeten gekregen.
Over die aantallen zijn we heel erg tevreden! De hoorwinkels in Nederland zullen jaloers zijn op onze klandizie!
Vanmiddag en morgen hebben we weekend! En maandag gaan we graag weer verder met dit leuke en dankbare werk!