Wildpark

Na een wat onrustige nacht in een hutje vol met vuurvliegjes, ging de wekker om 5.50 uur. We waren beide wakker en overwogen om een douche te nemen. Het was nog stik donker. Ik heb het aan me voorbij laten gaan. Nanine stapte dapper de duisternis in om een koude douche te nemen. En om 6.30 stond ons ontbijt, een Spaanse omelet met gebakken aardappelen klaar. Vroeg eten want hoe vroeger je in het wildpark bent des te meer dieren krijg je te zien. Wildpark klinkt mij in de oren dat er een hek om heen staat. Maar hier is dat niet het geval. Daarom was het zo mooi om gisteren zonder toegang te betalen al olifanten en apen te zien. We sliepen dus in een lodge, waar de dieren konden komen. Helaas of gelukkig geen wilde dieren naast het hutje gezien. Wel gehoord.... een grazend beest... piepende beesten... en allerlei geluiden die ik niet kon thuis brengen. Veel mensen zullen het geweldig vinden, noem mij maar een watje, ik hou er niet van.
De tocht begon met wat koel weer, voor Oegandese begrippen. Volgens mij was het 20 graden. Heel gunstig, want we hebben bijna alle dieren gezien. Bokjes, empala's, buffelo's met vogels op hun rug, giraffen, olifanten, apen, knobbelzwijnen( pumba's) mooie vogels en een prachtige natuur. Het ene moment waan je je op een steppe het andere moment op de filmset van Jurrassic Park. Links en rechts zie je dieren. En je blijft je verbazen. Het is zo mooi. We hebben echt mazzel gehad. De dieren hebben we van heel dichtbij gezien. Zo mooi. Ik raak er niet over uitgesproken.
Rond 14 uur hebben we het pondje over de Nijl genomen om een boot tocht te kunnen maken. Op het pondje kunnen in Nederland 3 auto's, in Oeganda 10. En alle passagiers moeten uit de auto. Wij hadden de mazzel dat er een schoolbus mee ging op het pondje. Een bus waar wij in Nederland ik denk 50 kinderen in stoppen, je raad het al, hier kunnen er meer in. Ik heb Hendrik een appje gestuurd dat we met te veel op een te kleine boot stonden... maar het ging goed. We bereikte veilig de overkant. De Nijl is een snel stromende rivier met veel krokodillen en nijlpaarden. Niet iets waar je in terecht wil komen.
Een boottocht over de Nijl stond op het programma, een boot waar niet te veel mensen op zitten. En een tocht langs de oevers van de Nijl richting de Muchan Falls. Een prachtige waterval. Langs de oevers zijn ook weer zeer veel dieren te zien. Misschien nu omdat het inmiddels erg warm geworden is. En de dieren ook verkoeling zoeken. In het water liggen de nijlpaarden. Joekels van beesten die je niet in het donker tegen moet komen. De vorige reis vertelde iemand me in een recite op de blog hoe gevaarlijk ze zijn. ( die avond stonden we oog in oog met een hippe...) Maar nu dus veilig op de boot. En vanaf een boot vind ik het hele mooie beesten. Met koddige oren die boven het water uitkomen. Ook hadden we de mazzel om een grote krokodil vanaf de boot te zien. En niet in real life. Ze kunnen ruim 6 meter lang worden. Maar onze gids stelde gerust dat het luie dieren zijn, en er genoeg vis in de Nijl zit. Toch zal ik het er niet op gokken langs de oever te gaan wandelen of te gaan zwemmen.
De waterval is adembenemend... een grote bak water die met groot geweld naar beneden komt.
En toen we terug waren hadden we een nieuwe uitdaging een slaapplek vinden voor de nacht... de red chilli lodge zit vlakbij het pondje, dus daar zijn we heen gereden. En het enige wat ze hadden was een tent. We hadden eigenlijk geen andere keus, want je wild niet in het donker rijden. Dus vanavond geen hutje maar een tent. Langs de Nijl. Waar de nijlpaarden komen grazen en de krokedillen hopelijk geen honger hebben....